این تقصیر خودمان بود که طرز مملکت داری را به عربها آموختیم. قاعده برای زبانشان درست کردیم، فلسفه برای آئینشان تراشیدیم، برایشان شمشیر زدیم، جوانهای خودمان را برای آنها بکشتن دادیم، فکر، روح، صنعت، ساز، علوم و ادبیات خودمان را دو دستی تقدیم آنها کردیم تا شاید بتوانیم روح وحشی و سرکش آنها را رام و متمدن بکنیم. ولی افسوس، اصلاً نژاد آنها و فکر آنها زمین تا آسمان با ما فرق دارد و باید هم همینطور باشد. این قیافه های درنده، رنگهای سوخته، دستهای کوره بسته برای سر گردنه گیری درست شده. افکاری که میان شاش و پشگل شتر نشو و نما کرده بهتر ازین نمی شود. تمام ساختمان بدن آنها گواهی می دهد که برای دزدی و خیانت درست شده. این عربهائی که تا دیروز پای برهنه دنبال سوسمار می دویدند و زیر سایه چادر زندگی می کردند، نباید هم بیش ازین از آنها متوقع بود
